De geschiedenis van de vereniging 1954 -2000 

In 1954 werd de Lichtbond de IJssel opgericht door mensen uit de buurt van Deventer. De mensen die aan de oostkant van de IJssel woonden, konden lid worden. Het woord Lichtbond komt van de Duitse naturistische Lichtbunde. Wie in Deventer of Zwolle woonde, kon zich aanmelden maar iemand uit Twello of Apeldoorn werd geweigerd.

Op zoek naar een terrein

Een terrein vinden was niet gemakkelijk. Het naturisme was nog niet zo geaccepteerd als nu. Uiteindelijk werd een terrein gevonden voor dagrecreatie in de gemeente Raalte. De acceptatie in de buurt was echter zo gering, dat de leden de moed in de schoenen zakte. De verhuurder werd door sommigen met de nek aangekeken. Daarom was dit geen oplossing voor de langere termijn. Naturisme was nog een taboe.

Wat nu?

In Nederland was het vinden van een terrein hetzelfde als het zoeken naar een speld in de hooiberg. In 1956 maakten drie echtparen uit Almelo een fietstocht in het grensgebied Twente–Duitsland.  Ze picknickten met meegebrachte broodjes en koffie uit de thermoskan in een prachtig dennenbos, waar de jonge bomen nog maar 1 tot 1,5 m hoog waren. Stel je voor dat ze hier mochten rondstappen als naturist!
Ze hadden een gesprek met boer Kamerhuis, de opa van onze huidige pachtboer. Deze had er wel oren naar.  Als landbouwer kon hij met dit stuk bos weinig en nu kon hij er ook nog geld voor vragen. En daarmee werd de wens van de echtparen vervuld.

Kamperen in de jaren zestig

Ping Ponghal (’t Getervan) 1990

Zo is het begonnen in Getelo

Er werd een oude autobus gekocht. Die werd gebruikt als onderkomen tijdens de dagrecreatie en stond in de buurt van de huidige parkeerplaats. Vlak bij de slagboom werd een pomp geslagen voor het water. Deze pomp hangt nu, als herinnering, naast de ingang van ’t Getervan.

Ze wilden meer | op naar een officieel kampeerterrein

Al snel kwam er een verenigingsblad met de naam De Bus Maar men wilde meer. Niet alleen dagrecreatie, maar ook met je tent of vouwwagen kunnen kamperen. In 1958 was het zover. Er werd meer land gepacht van de familie Kamerhuis. De Samtgemeinde Uelsen gaf een vergunning af om te mogen kamperen van 1 januari t/m 31 december. Dat was uniek. Het eerste pachtcontract met boer Kamerhuis werd op 1 januari 1959 getekend. De pachtsom bedroeg 200 DM per jaar. Vermoedelijk ging het in die tijd handje contantje.

Wat in het begin niet fijn was: kamperen en overnachten betekende: komen met tent en weer weggaan met tent. Er mocht niets onbeheerd blijven staan. Gelukkig is dat in de loop van de tijd aangepast, er werden vaste plekken gemaakt. Van lieverlee kwamen er meer caravans. Behalve Nederlanders, waaronder veel Twentenaren, werden ook Duitsers lid. Eén van hen werd de contactpersoon naar het Nederlandse bestuur. Het was en bleef wel een Nederlandse vereniging!

In 1963 werd het ’t Steeter geopend als onderkomen voor groot en klein.
Compleet herbouwd in 2024 met keuken, vloerverwarming en afwasplaats.

Zwembad 1963, vernieuwd in 1986. De betonnen bak is dezelfde als bij gierkelders.

Hoe meer mensen, hoe meer wensen

Ze wilden een toiletgebouw, een vast onderkomen en een zwembad. Er was toen nog geen sprake van riolering en elektriciteit, laat staan van een wasmachine en internet! Zaklantaarn en accu waren onontbeerlijk. Er werd een hokje gebouwd in de buurt van de waterpomp voor de Honda generator, die voldoende elektriciteit opwekte voor de pomp en ook voor een beetje verlichting. In 2007 werd besloten om een elektriciteitsnet aan te leggen voor alle plekken. De leden verstrekten een renteloze lening voor de aanleg, terugbetaling werd uitgesmeerd over 5 jaar. Of je meedeed en voor welk bedrag, daar was elk lid vrij in. Binnen twee weken was de lening van ca € 60.000 rond.

Er kwam een klein toiletgebouw op de plek van het huidige Huuske. En als klap op de vuurpijl een zwembad in 1963. Het bad is door de leden zelf gemaakt. In het weekend stond de betonmolen te draaien, totdat het geld weer op was. Telkens werden taarten gebakken voor de verkoop, om weer geld in te zamelen. Wat was iedereen blij met alles wat gerealiseerd was. Wat een saamhorigheid.

Iedereen mocht lid worden

De regel dat alleen mensen uit het oosten van het land lid mochten worden werd losgelaten. Nieuwe leden kwamen uit andere delen van het land Rond 1970 werd de naam Lichtbond de IJssel vervangen door Naturistenvereniging Oost – Nederland. Iedereen mocht lid worden, wel na een gedegen ballotage. Wilde van een echtpaar alleen de man lid worden, dan ging het feest niet door! En wat betreft het aantal alleenstaande mannen en vrouwen: deze aantallen moesten wel in evenwicht zijn. Stel je voor dat…..!

Plannen werden gemaakt voor een Groot Getelo

We groeiden uit ons jasje. Er ontstond een lange wachtlijst van leden die een vaste plaats wilden hebben. De Samtgemeinde Uelsen had bepaald dat er 80 vaste plekken mochten zijn, met daarnaast tien vakantieplekken voor gasten van andere verenigingen. Intussen had ons terrein de grootte van 12 hectare. Zeven hectares huren we van de familie Kamerhuis, deze liggen in de gemeente Getelo. Vijf hectares pachten we van de familie Rotterink uit Klein Ringe. Deze vijf hectare liggen in de gemeente Halle.

Vanaf de afslag richting slagboom tot aan het Molemaplein ligt, links en rechts van de zandweg, een deel van ons terrein in de gemeente Halle. We mogen er veel, alleen niet kamperen. Kinderen hebben hier jarenlang vaak hutten gebouwd. Nu is er in dat stuk een moestuin en een parkeerplaats voor auto’s gemaakt. Van Uelsen (gemeente Getelo) hadden we  een kampeervergunning gekregen, maar de gemeente Halle wilde die niet verlenen. Daarom is Groot Getelo niet doorgegaan.

In 1990 zijn wij als naturistenvereniging zelfstandig verder gegaan onder de nieuwe naam  De Krösenberg. Er kwam een nieuw bestuur en een nieuwe naam voor ons verenigingsblad. We zochten opnieuw aansluiting bij de NFN en de DFK ( Hannover ). Het was een nieuwe start  waarin we er samen voor gingen om van “Getelo” “De Krösenberg” te maken.  Met voorzieningen die bij de tijd passen maar ook het karakter van het terrein te behouden.

Mochten we doorgaan?

Maar we gingen ook spannende jaren tegemoet. Er kwam een moment dat we onze kampeervergunning kwijt leken te raken. De Samtgemeinde Uelsen bepaalde dat ons terrein in het waterwingebied kwam te liggen. Daar hoorde geen kampeerterrein meer in. Een Duitse advocaat en de Duitse DAS hebben ons met succes bijgestaan tot in Osnabrück en Oldenburg toe. We zijn wel een Nederlandse vereniging, maar de Duitse regels golden en gelden nog steeds.

Er is veel gerealiseerd door de inzet van de leden; zoals:

    • 1988 een zwembad waar we trots op kunnen zijn
    • ’t Getervan, de omgebouwde “Ping-Ponghal” met terras
    • wateraansluiting voor de vaste plekken
    • aansluiting op de gemeenteriolering
    • elektriciteitsnetwerk over het hele terrein
    • in 2000 een nieuw toiletgebouw, ‘t Huuske
    • biologische groenten- en kruidentuin, voor leden en gasten.
    • nieuw onderkomen voor tractor en gereedschappen
    • ’t Steeter een prachtig herbouwd in 2024
    • de aanleg van internet, overal wifi  sinds 2024
    • sauna, gepland voor dit jaar (2025)

Saamhorigheid | ons Leitmotiv

Van Lichtbond de IJssel naar de huidige naturistenvereniging De Krösenberg is, een lange weg van tientallen jaren. We mogen de toekomst  met een veilig gevoel tegemoet gezien . In alle opzichten. Onze vereniging is financieel gezond.
Maar dit kan alleen, wanneer we er samen de schouders onder blijven zetten. Het woord saamhorigheid moet, op z’n Duits gezegd, ons Leitmotiv zijn en blijven.
Noot: tekst en foto’s opgesteld door Geeke (†), voorzitter van 1990 tot 1996, recente informatie toegevoegd door de webmaster.

Naturistenvereniging De Krösenberg
Terrein: Haller Straße 1 49843 Getelo Duitsland
Correspondentieadres: Postbus 836 7550 AV Hengelo Nederland
info@krosenberg.nl